در زمان قبل ازرفتن ایشان به قم و در ایام قم و باز هم پس از بازگشتشان، مجالس درس را برای طلاب و پژوهندگان روحانی داشتند؛ از جمله خاطرم هست که مرحوم آقای حاج سید موسی مازندرانی و آقای حاج هاشم آملی، که هر دو از دنیا رفتهاند، قبل از اینکه به قم بروند، در تهران از محضر ایشان استفاده میکردند. دیگران هم بودهاند، ولی من این دو بزرگوار را به خاطر دارم. سپس در قم مجالس درس ایشان، مجالس فوقالعاده و قابل استفاده بوده است که مرحوم امام (رضوان الله تعالی علیه)، در مدت 7 سال که مرحوم والد در قم بودند، از جمله کسانی بودند که از محضر ایشان استفاده کردند.
شرح برخورد ایشان و نوع درخواست استفاده از ایشان را خود مرحوم امام اینچنین فرمودند: «من در مدرسه فیضیه در سالن زیر کتابخانه ایشان را دیدم و توسط برادرزاده ایشان، مرحوم آقای حاج محمدصادق شاهآبادی، به ایشان معرفی شدم. از آنجا که حرکت کردم، از ایشان خواستم که برای من درسی را مقرر بفرمایند. ابتدا زیر بار این خواسته نمیرفتند تا اینکه قبول کردند درسی از فلسفه برای من بگویند. من به عرضشان رساندم که فلسفه خواندهام، ولیکن آنچه که مورد نیاز من هست فلسفه نیست، عرفان است. ایشان باز از اینکه بپذیرند، امتناع میکردند. بالاخره تا نزدیکیهای منزل پذیرفتند که این درس را خصوصی بگویند. در این مجلس خصوصی تعدادی بودند، از جمله: مرحوم آیتالله آقای خلیل کمرهای، آقای حاج سید موسی مازندرانی رهنما، مرحوم حاج محمدصادق شاهآبادی، مرحوم آخوند ملا علی، آیتالله هاشم آملی و مرحوم امام.
راوی: آیتالله نورالله شاهآبادی